Ik heb geen enkele verstand van
psychologie, menselijk gedrag, Neuro Linguistic Programming (NLP) of andere
niet exacte zaken, ben te slotte een IT'er. Maar in de afgelopen maanden begon ik
mezelf steeds vaker vragen te stellen
waarop ik niet 1-2-3 een antwoord kon geven. Wat doe je vandaag als je
vragen hebt? Je gaat googlen. Zo deed ik het ook. Ik ging op zoek naar een
verklaring waarom zegt men iets bij de een situatie en iets anders bij de andere terwijl men het over het zelfde onderwerp heeft. Een beetje gezond verstand
+ google leveren het volgende op:
1. Je hebt, bijvoorbeeld, het geval van een
simpele ouderwetse leugen. Je weet dat je het informatie aan het verdraaien
bent en je doet het bewust. Je weet waarom (waarvoor) je het doet en je bent
eerlijk tegen jezelf. Het is manipulatief en over het algemeen wordt als slecht
beschouwd. Je bent dus een leugenaar, wellicht betaald ook maar het is iig duidelijk.
2. Gebrek aan context. Je ziet het totaal
plaatje niet en je gaat gissen, raden, verzinnen enz. Je gaat dus de informatie
niet helemaal correct weergeven op basis van jouw ervaringen (gevoel?),
overtuigingen, creativiteit, achtergrond
en noem maar op. Dat doe je meestal onbewust en als je een plaatje in je hoofd
schetst dat volgens jou correct is begint je erin te geloven. Is dit goed of
slecht? Het is in iedere geval onprofessioneel, onverantwoord of simpelweg dom. De
meeste slechte beslissingen worden precies zo genomen.
3. Nou, kom op google, "Cognitieve dissonantie is een psychologische term voor de onaangename spanning
die ontstaat bij het kennisnemen van feiten of opvattingen die strijdig zijn
met een eigen overtuiging of mening, of bij gedrag dat strijdig is met de eigen
overtuiging, waarden en normen. Het gaat om de waarneming van onverenigbaarheid
tussen twee cognities, waarbij het woord cognitie kan slaan op
kennis, houding, emotie, geloof of gedrag. Volgens de theorie voelen mensen
een sterke drang om die dissonanties te verkleinen door hun opvattingen of
gedrag aan te passen of te rationaliseren". Met andere woorden, als je iets
verkeerds doet verzin je een smoes en zo ga je door. Is dit goed of slecht? Wat
mij betreft is dit gewoon ziek.
Nu dat ik mijn framework klaar heb, kan ik
hem volledig wetenschappelijk toepassen. Ja, dat heb ik ook op internet
geleerd. Als je een lange tekst schrijft met veel links en referenties naar
iemand of iets dan kun je het een wetenschappelijk onderzoek noemen. Of de
referenties kloppen en de feiten geverifieerd zijn maakt eigenlijk niet zoveel
uit, je moet alleen de “one liner” stellig opzetten en je bent er. Ik noem hem
"#geenreet framework" voor het gemak en ik heb hier een paar links
tussen staan. Bij deze.
Vandaag wil ik de volgende stellingen
tegen #geenreet framework aanhouden (ook, trouwens door google opgeleverd):
·
"Nationalisme
en democratie horen bij elkaar"
·
"Nationalisme
is niet de oorzaak van oorlogen", “natiestaat” en nog veel meer over
nationalisme en hoe goed het is
Helder, deze persoon heeft een duidelijk
standpunt en bekijkt alles van daaruit. Gesimplificeerd: NATIONALISME = GOED.
Of daar “meer of minder Marokkanen” in Nederland zijn doet het niet toe, het is
GOED.
Aan de andere kant, dezelfde persoon en de
hele club daarachter blijven zich enorme zorgen te maken over het nationalisme in Oekraïne
en dat dit een erg slechte ontwikkeling is. Sterker nog, het wordt nooit gewoon
nationalisme genoemd maar altijd ultra-nationalisme of radicaal-nationalisme. Tussen
de haakjes wordt het ook af en toe tot nazisme afgekort om dit zelfs de
schedels van mensen met weinig verstandelijke vermogens in te stampen. Oekraïens
NATIONALISME = SLECHT. Nee, ULTRA-, RADICAAL-, NAZI-SLECHT. Al is maar 2% van het
Oekraïense parlement te labellen als NATIONALISTEN, het is slecht, het is eng,
niet democratisch, daarom geen verdrag, geen associatie, blah-blah-blah…
Begrepen? Trouwens, google even, hoe noemen ze de "mensen met weinig
verstandelijke vermogen". Dat zijn wij, dus, de kiezers.
Nou, mijn wetenschappelijk onderzoek gaat
niet erom of nationalisme goed of slecht is. Mijn probleem is echter hoe ik
deze tegenstrijdige stelling vanuit het #geenreet framework moet bekijken.
Is de stelling:
1. een leugen? Het wordt eignelijk consistent
gebruikt, dus daar lijkt het niet op. Maar het lijkt er wel op dat het Oekraïense nationalisme een
andere verschijnsel is, een andere variatie daarvan. Iets wat niet door de
rechts-populistische partijen overal ter wereld wordt gebruikt. Maar goed, het
is vast wel anders dan het nationalisme van Geert Wilders, Marine Le Pen of
haar LDPR vriendjes, zeker niet zo groot maar toch oh zo eng.
2. Gebrek aan context? Dat zou kunnen, denk
ik. Iemand die nooit zelf in Oekraine geweest is en informatie krijgt uit "wetenschappelijke" bronnen (die niemand kent), van "journalisten"
zoals V. Kornilov en andere twitter "vrienden" kan heel makkelijk een verkeerd beeld
krijgen. Een voorbeeld over Kornilov: werkte als een Director of Ukrainian
branch bij Institute of CIS (post USSR gedoe) studies, tegenwoordig een Director at Center for Eurasian studies in The Hague. Ik negeer even dat hij
duidelijk zeer anti-Oekraïne en federalistische ideeën vanuit Rusland aan hangt
(lees separatistisch) maar het Instutute of CIS is een heel beroemd instituut in
Oekraïne voor degene die dat niet weet. Het is opgericht en wordt geleid door
K. Zatulin die een van de ideologen van Putinse Rusland is. Er zit nog veel
meer in zijn schitterende biografie maar mijn punt is duidelijk hoop ik. Weet
onze persoon over deze context of doet alsof hij het niet weet? In beide gevallen stinkt het enorm.
3. Cognitieve dissonantie? Ik hoop het niet,
anders wordt een referendumcampagne geleid door iemand die met paddo's in zijn
hoofd spreekt. Aan de andere kant, zegt hij “ik ben anti-EU en schop tegen Oekraïne”.
Is dit logisch of logisch? Ik wil de EU uit maar ik kan een anti-EU referendum
niet opstarten dan frustreer ik het associatie process voor een ander.
Natuurlijk begrijp ik het anti-vluchtlingen sentiment en gedoe met Griekenland
enz maar gebruik dan jouw gezond verstand (dat deel zonder paddo's), verdiep je
in de context, bepaal of nationalisme uiteindelijk goed of slecht is, probeer
ook de voordelen te zien en niet alleen nadelen. Anders is het geen discussie
maar een zieke verbeelding.
Tot de volgende wetenschappelijke sessie.
Hoogachtend,
Sieske Piskema
